ชื่อของเขาคือหลี่ป้านเฟิง เฟิงที่หมายถึงยอดเขา ไม่ใช่ ‘คลั่ง’ หมอบอกว่าเขาไม่ได้เป็นบ้า
เพื่อที่จะช่วยชีวิตเพื่อน เขาต้องไปที่ชานชาลาที่ 96 เพื่อขึ้นรถไฟขบวน 1160 ไปยังพู่หลัว ดินแดนปริศนาที่ยังอยู่ในยุคเก่าอย่างการบ่มเพาะ
ภายใต้สวรรรค์ ร้อยสำนัก ใครกันที่จะได้อำนาจสูงสุดไปครอง?
ในพู่หลัว ในหมู่ผู้บ่มเพาะ ใครกันที่จะกลายเป็นจุดสูงสุด?
และท่ามกลางความอลหม่านนั้น ปันเฟิงกลับสวมสูท ใส่หมวกทางการ หยิบไม้ขนไก่สำหรับปัดฝุ่นขึ้นมา พร้อมเอ่ยคำถามอย่างจริงจังว่า:
“บอกฉันมา… ใครกันคือราชันย์แห่งพู่หลัว?”